Recenzje Filmów

Witaj w dżungli

2024

Witamy w obrazie plakatu filmowego o dżungli

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 17+ (ja) Stracony lub Władca much byłoby tak, jakby zostały napisane przez kolegium alkoholików z kolektywną C-średnią. Częste są wulgaryzmy (w tym „k--k”), krótka nagość kobieca, picie i narkotyki. Ogólnie rzecz biorąc, jest to próba satyry na korporacyjną hierarchię, ale zawodzi na każdym poziomie, a to, co pozostało, to niepotrzebnie wulgarny, ordynarny i nieśmieszny film bez żadnej wartości zbawczej, nawet jako bezmyślna rozrywka.

' /> Okropna, nieśmieszna, prostacka komedia nie ma żadnej wartości odkupieńczej.

NR
2013
95 minut

Zapisać Oceń film Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

Brak recenzjiDodaj swoją ocenę

Dzieci mówią

Brak recenzjiDodaj swoją ocenę Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

fantastyczne bestie: zbrodnie grindelwalda recenzje

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

Czy w tej recenzji pominięto coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą to wiedziećWitaj w dżunglito film z 2013 roku, w którym korporacyjny wypad na bezludną wyspę prowadzi do orgii, niewolnic seksualnych, dorozumianych gwałtów i narkotyków – a to dopiero początek. Ten film próbuje być zabawny, ponieważ jest straszliwie prostacki, ale nie jest humorystyczny, więc rezultat jest taki, jak Stracony lub Władca much byłoby tak, jakby zostały napisane przez kolegium alkoholików z kolektywną C-średnią. Częste są wulgaryzmy (w tym „k--k”), krótka nagość kobieca, picie i narkotyki. Ogólnie rzecz biorąc, jest to próba satyry na korporacyjną hierarchię, ale zawodzi na każdym poziomie, a to, co pozostało, to niepotrzebnie wulgarny, ordynarny i nieśmieszny film bez żadnej wartości zbawczej, nawet jako bezmyślna rozrywka.

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Nie ma jeszcze żadnych recenzji. Bądź pierwszą osobą, która oceni ten tytuł.

Dodaj swoją ocenę

Nie ma jeszcze żadnych recenzji. Bądź pierwszą osobą, która oceni ten tytuł.

Dodaj swoją ocenę

Jaka jest historia?

Chris (Adam Brody) jest niespokojny i niezadowolony z pracy w reklamie, zwłaszcza gdy jego palant, Phil (Rob Huebel), kradnie mu pomysł na kampanię reklamową. Ale wszystko się zmienia, gdy ich szef decyduje, że to, czego potrzebuje, to korporacyjna ucieczka na opuszczoną wyspę, w której ćwiczenia budowania zaufania i charakteru będą prowadzone przez byłego żołnierza piechoty morskiej o imieniu Storm Rothchild (Jean-Claude Van Damme). Niemal natychmiast po wylądowaniu na wyspie wszystko idzie nie tak. Starszy pilot, który tam poleciał, umiera, więc nie mają jak wrócić do domu. Rothchild wydaje się być poturbowany na śmierć przez tygrysa. A Phil przejął kontrolę nad wyspą, zalewając wszystkim jedzenie i picie środkami halucynogennymi. Wygnany na przeciwległy koniec wyspy, Chris i jego nieliczni sojusznicy z biura muszą znaleźć sposób na odzyskanie kontroli nad wyspą od Phila, oderwanie jego współpracowników od narkotyków, które zmieniają ich w niewolników Phila i niewolników seksualnych. znaleźć sposób na bezpieczne odzyskanie wszystkich.

Czy to jest dobre?

Ten film nie jest okropny tylko dlatego, że jego nieudane próby humoru w dużej mierze wynikają z tego, że jest świadomie „anty-PC”. Chociaż z pewnością jest to częścią tego, ten film zawodzi, ponieważ po prostu nie jest zabawny, jeśli chodzi o fabułę, dialogi, bzdury, satyrę – cokolwiek. Założenie, że pracownicy biurowi są pozostawieni samym sobie na bezludnej wyspie, ma potencjał, ale ten potencjał nigdy nie jest w pełni wykorzystany. Zamiast tego film wybiera słabe żarty i sekwencje z udziałem orgii, używania narkotyków, stereotypów rasowych i słowa „wesoły” używanego w negatywnym kontekście. Efektem końcowym jest banalna kombinacja Stracony i Władca much , z odrobiną Powierzchnia biurowa wrzucony.

moje rozstanie mnie zabija

Aktorski i komediowy talent tkwi w aktorach, ale nie da się obejść przestarzałej komedii ze słabymi próbami „bratskiego” humoru. Są ataki tygrysów, orgie, masturbacja, zażywanie narkotyków, oszczercze rozmowy o kobietach, niewolnice seksualne i sugerowane gwałty; to wszystko ma być zabawne lub satyryczne, ale tak nie jest. Nawet Jean-Claude Van Damme z całym kickboxingiem na świecie nie mógł uratować tego strasznego filmu.

Porozmawiaj ze swoimi dziećmi o ...

Rodziny mogą rozmawiać o satyrze. Kiedy robi się to skutecznie, jak i dlaczego to działa? Co ten film próbuje satyrować?
W jaki sposób ten film stara się być zabawny, będąc „anty-PC”? Czy humor działa, czy po prostu wymusza stereotypy rasowe i płciowe?
Gdybyś przerabiał ten film, jakie zmiany byś zaproponował?