Recenzje Filmów

Miasto zaginionych dzieci

2024

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 16+ (ja) Dziwaczne, piękne francuskie science fiction z przerażającymi obrazami, motywami.

R
1998
114 minut

Zapisać Oceń film Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

wiek 13+ Na podstawie

Dzieci mówią

wiek 14+ Na podstawie 3 recenzje Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

Czy ta recenzja pominęła coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

jak oceniana jest klauzula mikołajka

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą wiedzieć, że ten surrealistyczny francuski film o złych snach jest pełen obrazów wywołujących koszmary, w tym groźnych mężczyzn podobnych do cyborgów, którzy zastąpili oczy starymi obiektywami aparatu, przerażające twarze zniekształcone przez obiektywy szerokokątne i szybkie starzenie się CGI oraz otwarcie inwazji przez wstrętne Mikołaje. Dzieci są zagrożone porwaniem, przemocą, zdradą i śmiercią – utonięciem i uduszeniem. W scenie w klubie nocnym i scenie nieśmiałej seksownej rozmowy występuje krótka nagość statystki. Przemoc obejmuje zakrwawione twarze, przebicie, bliskie strzały i śmiertelne eksplozje (mimo to chaos jest niewielki w przypadku filmu z oceną R). Postacie palą i piją. Większość wersji filmu wymaga przeczytania napisów (a w przetłumaczonym dialogu pojawia się słowo „dziwka”). Dziecinny dorosły mężczyzna i przedwcześnie rozwinięta dziewczynka to „romantyczna” para głównych bohaterów, ale nie ma między nimi kontaktu seksualnego.

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Rodzic osoby powyżej 18 roku życia Ze scenariuszem FutileFiction 8 grudnia 2018 wiek 14+

Choć założenie filmu może wydawać się drastyczne, a nawet okrutne, w żadnym wypadku nie należy oceniać tego filmu jako R. Po obejrzeniu tego filmu zdałem sobie sprawę, że... Zgłoś tę recenzję Dorosły Ze scenariuszem Cherribomba 13 sierpnia 2020 r. wiek 12+

Nie polecam pokazywać tego małym dzieciom, ponieważ zdarzają się przerażające chwile. Ale myślę, że to film, który pokochałyby starsze dzieci. Jest widziany z... Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko .

Nastolatek, 15 lat Ze scenariuszem Neon_Fish 17 stycznia 2016 wiek 15+

Nie kłopocz się

To jak przedłużający się koszmar, który sprawia, że kręci ci się w głowie.
Nie dla dzieci. Nie wiem, jaka byłaby docelowa grupa odbiorców :/ Zgłoś tę recenzję Nastolatek, 17 lat Ze scenariuszem Sylph 3 czerwca 2012 wiek 13+

Widok z niego piętnastolatka.

Mówię, że jest to odpowiedni film dla mniej więcej trzynastego roku życia, chociaż sam oglądałem go jako piętnastolatek. Jest pięknie... Kontynuuj czytanie Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko 3 recenzje dzieci kid .

jak długo trwa zew dzikiego filmu?

Jaka jest historia?

W laboratorium szalonej nauki na morzu nieuczciwe wyniki niemądrego majsterkowania genetycznego przeprowadzają własne eksperymenty na ludzkich dzieciach uprowadzonych z miasta. Wśród mutantów znajdują się krasnoludzka kobieta, sześć nieudolnych klonów, mózg w czołgu i szef, wrzecionowaty syntetyczny diabeł imieniem Krank (Daniel Emilfork), superinteligentny, ale pozbawiony ludzkiej duszy, którą stara się zdobyć, kradnąc sny więźniowi. dzieci. Zbuntowany mózg – o imieniu Irvin – uznał, że wystarczy i obala wysiłki Kranka, potajemnie zamieniając sny dzieci w koszmary. Tymczasem z powrotem na lądzie, karnawałowy siłacz imieniem One (Ron Perlman) traci swojego adoptowanego „młodszego brata” w szponach Cyklopów, mnichów, którzy zastąpili swoje oczy, w stylu cyborga, przerażającymi implantami obiektywów aparatu. Okazuje się, że dostarczali Krankowi dzieci. Jeden z nich łączy siły ze stoicką, uliczną marionetką Miette (Judith Vittet), aby walczyć ze złymi i odnaleźć zagubione dzieci.

Czy to jest dobre?

CITY OF LOST CHILDREN to zapierająca dech w piersiach, jedyna w swoim rodzaju fantazja, niełatwa do naśladowania ani do rozgryzienia, ale niesamowita jazda w dotarciu do celu. W jakiś sposób z powodzeniem łączy geny sci-fi „cyberpunka” z fragmentami Juliusza Verne'a, baśniową niewinnością, znakomitym CGI f/x i karnawałowym surrealizmem. Od początkowej, koszmarnej sekwencji złych Mikołajów, eskaluje cud, dziwaczność i patos, aż do niesamowitej końcowej piosenki, z popisowym zakończeniem cliffhanger. Nie może nikogo dziwić, że w rodzimej Francji była to kosztowna strata pieniędzy, a jej ekscentrycy zwrócili się do mainstreamowej publiczności. Ale dla rodziców o szerokich horyzontach, nie zniechęconych elementami wyjścia, jest to czar dla dojrzałych nastolatków i starszych.

Porozmawiaj ze swoimi dziećmi o ...

Rodziny mogą opowiadać o niezwykłym stylu filmu. Czy było to odpychające lub trudne do naśladowania? Jak to się ma do amerykańskich filmów, które widziałeś?
Czy surrealistyczny styl filmu zmienił twoje wrażenie przemocy? Czy wydawało się to mniej realistyczne, czy bardziej przerażające?
Porozmawiaj o niektórych tematach filmu - poszukiwaniu duszy, potrzebie ludzkiego połączenia, odporności na przerażenie i samotność.