Recenzje Filmów

Ballada o Busterze Scruggsie

2024

Rodzice polecają

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 17+ (ja) Antologia Starego Zachodu jest porywająca, niekonwencjonalna, pełna przemocy.

R
2018
133 minuty

Zapisać Oceń film Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

wiek 15+ Na podstawie

Dzieci mówią

wiek 13+ Na podstawie 9 recenzji Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

3 recenzje krytyków kung fu panda

Czy w tej recenzji pominięto coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą to wiedziećBallada o Busterze Scruggsieto sześciopiętrowa antologia osadzona w stylizowanej wersji amerykańskiego Zachodu; został napisany, wyprodukowany i wyreżyserowany przez Joela i Ethana Coenów. Każda historia, z własną obsadą postaci, charakteryzuje się tonem, fabułą i otoczeniem. Tematy obejmują od „śpiewającego kowboja” w pełnym broni mieście po pociąg wozów jadących na zachód, napad na bank, poszukiwacz złota i wiele innych. Ciężkie w przemocy (często z ironicznym zwrotem akcji), liczba ciał w filmie jest wysoka i jest dużo krwi. Postacie są strzelane (często z bliskiej odległości), dźgane nożami, włóczniami, wieszane i atakowane przez rdzennych Amerykanów „na wojennej ścieżce”, bardziej jako ironiczny hołd dla staromodnych klisz zachodnich filmów niż jako przykład rasizmu. Okazjonalne przekleństwa obejmują „skurwysyn”, „bękart” i „cholera”. Prostytutka jest zatrudniona do swoich usług, ale nie pokazano żadnej grafiki. Jako ostrzeżenie dla niewinnej młodej kobiety kowboj mówi o groźbie gwałtu. Salony są zajęte, kowboje piją - bardzo się upija. Papierosy są palone. Dojrzałe motywy, niecodzienny humor i ciemna strona ludzkiej natury sprawiają, że ten brutalny film jest odpowiedni tylko dla dojrzałej publiczności.

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Dorosły Napisane przez polskiego Joe 1 sierpnia 2020 r. wiek 17+

Podobał mi się ten film, ale nie chciałbym, aby moje dzieci oglądały go do ukończenia 17 roku życia. Chociaż jest zabawny, czasem zabawny i zdecydowanie... Zgłoś tę recenzję Dorosły Napisane przez czujną matkę 28 lipca 2020 r. wiek 18+

Bilet na posiłki to najbardziej zdeprawowana winieta z całej kompilacji brutalnych historii. To niepokojąca opowieść o chłopcu/młodym mężczyźnie, który jest tylko torsem. On jest m... Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko .

absolutnie prawdziwy pamiętnik z przeglądu indyjskiej książki w niepełnym wymiarze godzin

Nastolatek, 13 lat Napisane przez recenzenta123456789 4 marca 2021 Film wiek 14+ nie zawiera przekleństw, ale niektóre silne głosy sprawiają, że jest to 14+, ale zdecydowanie rozczarowanie od Joela i Ethana Coenów. to nie duży lebowski Zgłoś tę recenzję Nastolatek, 13 lat Napisane przez niekulturowe dziecko 2 marca 2020 wiek 12+ Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko 9 recenzji dla dzieci .

Jaka jest historia?

THE BALLAD OF BUSTER SCRUGGS, trwająca nieco ponad dwie godziny, opowiada sześć historii, które łączy tylko ich pomysłowe podejście do tradycyjnych opowieści z amerykańskiego Zachodu i ich niecodzienny ton. Każdy z nich znajduje się w innym miejscu z własnymi złożonymi, często nieoczekiwanymi postaciami. Szczęście – zarówno dobre, jak i złe – odgrywa znaczącą rolę w wielu opowieściach. W tytułowej historii Buster Scruggs (Tim Blake Nelson) jest słynnym rewolwerowcem, który śpiewa, strzela i uśmiecha się do serca zakurzonego miasta pełnego banitów i rzezimieszków. James Franco w „Near Algodones” to napad na bank, który znalazł się po złym końcu broni. „Bilet na posiłki” opowiada historię wędrownego „Impresario” (Liam Neeson) zabierającego swój fantastyczny „show” do odizolowanych placówek. Tom Waits jako „Poszukiwacz” oświetla najbardziej malownicze widoki Zachodu swoją niesłabnącą pasją i cierpliwością, gdy pragnie złota. Zoe Kazan to Alice, „Dziewczyna, która się potrząsnęła”, w długim pociągu wozowym zmierzającym do nowego życia w Oregonie. I wreszcie „The Mortal Remains” z pięcioma skandalicznymi pasażerami, rozgrywa się w całości w dyliżansie z szeregiem pyskatych ludzi, którzy mają skrajnie różne punkty widzenia.

Czy to jest dobre?

Bogaci w postacie, uderzająco sfotografowani, okazjonalnie z humorem (często lekceważącym) i zręcznymi momentami wzruszenia, wyjątkowo utalentowani bracia Coen dodają kolejny klejnot do swojej długiej listy skarbów. Nie pozostawiają żadnych tradycji Starego Zachodu bez hydrauliki. Okrutni staruszkowie, gadatliwi oszuści i nieszczęsne ofiary przemocy i okrucieństwa to rozdane ręce, które publiczność widziała już wcześniej, ale nie w ten sposób. Nie skąpią też szczegółów. Dekoracja artystyczna, dekoracje, kostiumy, makijaż, muzyka i oprawianie historii za pomocą „autentycznej” książki są w sam raz. Film wygląda i brzmi pięknie. Występy, od głównych po te z jednym wersem, są wspaniałe.

Oczywiście w Ballada o Busterze Scruggsie, niektóre historie działają lepiej niż inne, ale trudno wybrać ulubioną. Niektórzy ludzie mogą uznać traktowanie rdzennych Amerykanów za nieco „retro”, ale w tym filmie charakterystyka wydaje się wskazywać i subtelnie kpić z odpychających przedstawień widzianych we wcześniejszych filmach. W ich długim partnerstwie podejmowanie nadzwyczajnego ryzyka (patrz Poważny człowiek i Zabójcy Lady ), odnosząc głośne sukcesy (Fargoi To nie jest kraj dla starych ludzi ) i tworzenie „jednorazowych” kultowych faworytów ( Wielki Lebowski i O bracie, gdzie jesteś?), Joel i Ethan Coen zdobyli rzesze fanów. Ten film dla dojrzałych widzów jest znakomitym dodatkiem do ich dorobku.

Porozmawiaj ze swoimi dziećmi o ...

Rodziny mogą rozmawiać o przemocy wBallada o Busterze Scruggsie. Twórcy filmu prezentują przemoc w szerokim zakresie tonów. W jakich historiach strzelanina i akcja mają być zabawne? W czym ma być przesadzony? W którym wydaje się to najbardziej realne?
Dlaczego „Bilet na posiłki” z Liamem Neesonem i Harrym Mellingiem, w którym nie pokazano absolutnie żadnej przemocy, był być może najbardziej niepokojącą i niepokojącą z historii?
mrówka i osa czas biegania
Jakie jest znaczenie słowa „ironia” w literaturze i filmie? „W pobliżu Algodones” z Jamesem Franco jest najbardziej wyrazistym przykładem ironii. Jakie inne historie miały na końcu ironiczne (często smutne) zwroty?
Jaką rolę w niektórych historiach odegrało szczęście (złe czy dobre)? W „Całym Złotym Kanionie”? W „Dziewczyna, która się potrząsnęła”?