Recenzje Filmów

Obserwator

2024

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 18+ (ja) Zmęczona fabuła i katastrofalne castingi.

R
2000
97 minut

Zapisać Oceń film Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

wiek 17+ Na podstawie

Dzieci mówią

wiek 10+ Na podstawie 1 recenzja Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

Czy w tej recenzji pominięto coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

dlaczego Power Rangers ma ocenę pg-13?

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą wiedzieć, że jest to bardzo brutalny film o seryjnym mordercy, który żeruje na bezbronnych młodych kobietach. Ma kilka krwawych zgonów i miejsca zbrodni. Jest jakiś mocny język. Campbell nadużywa leków farmaceutycznych, a inny jest sceptyczny co do jego zdolności do działania pod ich wpływem. Zawiera odniesienia do seksu, w tym odniesienia do cudzołóstwa, wulgarnego języka, palenia i picia.

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Dorosły Napisane przez Fireball813 30 listopada 2020 r. wiek 17+

Uwielbiam ten film, czułem, że różni się od innych i oglądałem go wiele razy. Czuję, że było to bardzo niedoceniane, powinno było mieć o wiele więcej ... Zgłoś tę recenzję Dorosły Ze scenariuszem joshua Martinez 23 kwietnia 2010 wiek 16+

obserwator to thriller, który nie jest dobry dla twoich młodszych dzieci, a rodzice muszą wiedzieć, że ten film obserwator jest o seryjnym k... Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko .

Nastolatek, 17 lat Napisane przez październik 1985 14 marca 2010 r. wiek 10+ Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko 1 recenzja dla dzieci .

Jaka jest historia?

James Spader gra Campbella, wypalonego agenta FBI z Los Angeles, który nie był w stanie złapać seryjnego mordercy, a teraz żyje z niepełnosprawności w Chicago, zażywając ogromne dawki farmaceutyków i rozmawiając z terapeutką (Marisa Tomei). Griffin, seryjny morderca (Keanu Reeves) podąża za Campbellem do Chicago i zaczyna wysyłać mu zdjęcia swoich kolejnych ofiar, prowokując go, by je znalazł, zanim będzie za późno.

powrót do przewodnika dla przyszłych rodziców

Czy to jest dobre?

Kilka sprytnych zwrotów akcji nie uratuje OBSERWATORA od jego zmęczonej fabuły, śmiesznych dialogów i katastrofalnej obsady. Innymi słowy, Griffin to rodzaj seryjnego mordercy, który istnieje tylko w filmach, bardziej urządzenie fabularne niż postać. Każda cecha, którą ma lub jest opisywana jako posiada, jest odrzucana bez wyjaśnienia, gdy jest to konieczne dla celów fabuły. Reeves może być skuteczny w wielu rodzajach ról i może przekazywać upiorność, która w jednej roli odgrywa rolę nieśmiałości lub nihilizmu w innej. Ale nie przekazuje żadnego poczucia zagrożenia ani zła. Film byłby znacznie skuteczniejszy, gdyby Reeves i Spader zamienili się częściami, z Reevesem uszkodzonym gliną i Spaderem obsesyjnym zabójcą. Tomei jest na ekranie wystarczająco długo, by pokazać nam, ile jeszcze może zrobić. Od początku jest oczywiste, że jej postać jest po to, by dać Campbellowi – i widzom – potencjalną ofiarę, o którą można się troszczyć. Ale udaje jej się przekazać takie ciepło, współczucie i urok, że wbrew sobie bardzo nam na niej zależy.

Film próbuje nam pokazać, że gliniarz i zabójca mają ze sobą wiele wspólnego. Obaj obserwują swoją zdobycz, śledząc każdy szczegół. Obie szukają wdzięcznej publiczności. Każdy fascynuje drugiego. Ale ostatnie pół godziny staje się absurdalne, gdy Campbell angażuje się w głupie zachowanie filmowe nr 1 (rzeczy, które ludzie robią w filmach, które nie mają absolutnie żadnego sensu, ale gdyby bohaterowie zrobili to, co zrobiłaby każda inteligentna osoba, nie byłoby fabuły): po ścisłej współpracy z Lokalna policja na każdym kroku, Campbell idzie na spotkanie z Griffinem samotnie, nie mówiąc nikomu, gdzie jest. Potem, kiedy już się spotykają, dialog staje się tak idiotyczny (Griffin mówi Campbellowi, że nadaje sens życiu Campbella, a Campbell odpowiada: „Czy wiesz, ilu seryjnych morderców jest w Chicago? Osiem!”), że film traci każdego. napięcie, które miał.