Recenzje Filmów

Wall Street: Pieniądze nigdy nie śpią

2024

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 14+ (ja) oryginał , prawdopodobnie po to, aby znaczący nastoletni urok gwiazdy Shia LaBeouf mógł mieć maksymalny wpływ. Tematy jednak wciąż są równie ciężkie: pieniądze, globalna gospodarka, polityka, dysfunkcje rodziny. Język jest mocny (włącznie z „f--k”) i jest dużo konsumpcjonizmu, ale seksualność jest łagodniejsza niż w pierwszym. Ostatecznym przesłaniem jest to, że chociaż pieniądze sprawiają, że świat się kręci, potrzebujesz swojej rodziny więcej niż siedmiocyfrowego konta bankowego.

' /> Remake o ciężkiej tematyce nie jest tak ostry jak oryginał.

PG-13
2010
127 minut

Zapisać Oceń film Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

wiek 14+ Na podstawie

Dzieci mówią

wiek 12+ Na podstawie 9 recenzji Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

Czy w tej recenzji pominięto coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą wiedzieć, że ten dramat na Wall Street nie jest oceniany jako R, jak ten oryginał , prawdopodobnie po to, aby znaczący nastoletni urok gwiazdy Shia LaBeouf mógł mieć maksymalny wpływ. Tematy jednak wciąż są równie ciężkie: pieniądze, globalna gospodarka, polityka, dysfunkcje rodziny. Język jest mocny (włącznie z „f--k”) i jest dużo konsumpcjonizmu, ale seksualność jest łagodniejsza niż w pierwszym. Ostatecznym przesłaniem jest to, że chociaż pieniądze sprawiają, że świat się kręci, potrzebujesz swojej rodziny więcej niż siedmiocyfrowego konta bankowego.

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Dorosły Ze scenariuszem joshua Martinez 19 stycznia 2011 wiek 13+ Wall Street: Money Never Sleeps to przeciętny dramat o pieniądzach, rodzinie i rodzicach, o których musisz wiedzieć, że Wall Street: Money Never Sleeps ma mocne ... Zgłoś tę recenzję Rodzic 11-latka Ze scenariuszem Bensmom99 30 września 2010 wiek 14+ Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko .

zdrowy rozsądek media powrót Jedi

Nastolatek, 14 lat Napisany przez wybielacz Clorox 10 stycznia 2021 wiek 11+

Zapasy film

Dzieci poniżej 11 roku życia prawdopodobnie znudzą się tym filmem, podobnie jak pierwszy film z Wall Street. Jednak mi się to podobało. Zgłoś tę recenzję Nastolatek, 14 lat Napisane przez Stevie111 20 marca 2012 wiek 14+

Dojrzały film finansowy

Dobry, ale dojrzały Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko 9 recenzji dla dzieci .

Jaka jest historia?

W 2008 roku Gordon Gekko (Michael Douglas) jest byłym oszustem, który opowiadał o swoich lekcjach wyciągniętych w więzieniu io tym, jak bardzo zmieniła się światowa gospodarka (lub w niektórych przypadkach nie). Jego córka Winnie (Carey Mulligan), będąca w separacji, jest liberalną redaktorką strony internetowej, która mieszka ze swoim dobrze zapowiadającym się narzeczonym, handlarzem z Wall Street, Jake'em Moore'em (Shia LaBeouf). Po tym, jak wywołany plotkami kryzys finansowy zmusza szefa i mentora Jake'a, Lou Zabela (Frank Langella), do sprzedania swojej firmy z druzgocącą stratą, Lou rzuca się pod pociąg metra, pozostawiając Jake'a bez ojca i głodnego zemsty. Jake szuka rady u Gordona, który „wymienia” się informacjami o tym, kto według niego spowodował kryzys inwestycyjny firmy — i ostatecznie samobójstwo Lou — o szansę ponownego spotkania z Winnie. Gordon informuje Jake'a, że Bretton James (Josh Brolin), potężny menedżer funduszy hedgingowych, znajduje się na samym dole fiaska w Zabelu, więc Jake próbuje zaaranżować spotkanie ojca z córką. Jake kończy pracę dla Brettona, któremu nie ufa, a Winnie nadal zraża Gordona, dopóki bańka na rynku kredytów subprime nie pęknie, powodując różnego rodzaju zmiany klimatyczne.

digimon story: cyber sleuth - pamięć hakera

Czy to jest dobre?

Najważniejsze jest to, że ta kontynuacja była całkowicie niepotrzebna. Oryginalny Wall Street , a konkretnie postać Douglasa, stała się kamieniem milowym w pokoleniu, rodzajem filmu, który ludzie cytują dziesiątki lat później. W tej kontynuacji reżyser Oliver Stone tworzy znacznie mniej przekonującą i bardziej sentymentalną historię o tym, jak zmieniła się natura chciwości w ciągu kilku dekad. Wszystkie występy są dobre, ale nie niezwykłe. LaBeouf jest wiarygodny jako mądry i porządny finansista, a Mulligan pięknie przybiera amerykański akcent, by zagrać młodą kobietę, która udaje, że przeszła przez tragedie i dysfunkcje swojej rodziny. W filmie, w którym Douglas otrzymuje najwyższe rachunki, po raz kolejny jest w filmie mniej niż jego młodsza gwiazda, tym razem LaBeouf (chociaż informator Charliego Sheena, Bud Fox, pojawia się krótko, ale zabawnie).

Chociaż jesteśmy kulturą konsumpcyjną, nie mamy obsesji na punkcie pieniędzy w taki sam sposób, jak w latach 80-tych. Przesłanie tego filmu to coś, co odkrywa każdy sitcom i romcom – równowaga między pracą a rodziną; że powinniśmy pracować, by żyć, a nie żyć, by pracować. Jesteśmy teraz w Jedz módl się kochaj pokolenie odnajdywania sensu, odnajdywania siebie, nie odnajdywania kolejnej wielkiej gratki Historia powinna być skrócona do mniej niż dwóch godzin (po 127 minutach wydaje się zbyt długa). Najjaśniejsze miejsca to narcystyczny menedżer funduszy hedgingowych, grany przez Brolina, którego postać emanuje ego, oraz jego szef, ekscentryczna legenda Wall Street, grana przez 95-letniego Eli Wallacha. Ten sequel o tematyce pieniężnej jest warty zobaczenia, ale nie jest tak pamiętną inwestycją czasową jak oryginał.

Porozmawiaj ze swoimi dziećmi o ...

Rodziny mogą rozmawiać o przesłaniach filmu dotyczących chciwości i materializmu. Co ma na myśli Gordon, kiedy mówi, że „chciwość jest legalna”? Dlaczego liczba Bretona to „więcej”? W końcu, czy Jake'owi i Winnie bardziej zależy na pieniądzach lub ich rodzinie?
Jakie produkty konsumenckie zostały przedstawione w tym filmie? W jaki sposób antykonsumenckie przesłanie filmu łączy się z lokowaniem produktu i celebracją bogactwa widoczną w filmie?
Jak Gordon zmienia się w tej historii? Czy pod koniec filmu nadal jest tak samo chciwy i manipulujący, jak na początku?