Recenzje Filmów

Płyn do naczyń

2024

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 13+ (ja)

' /> Zabawna parodia telenoweli z lat 90.; seksualne insynuacje, przekleństwa.

PG-13
1991
97 minut

Zapisać Oceń film Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

Brak recenzjiDodaj swoją ocenę

Dzieci mówią

Brak recenzjiDodaj swoją ocenę Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

piraci z Karaibów martwi ludzie nie opowiadają żadnych opowieści plakat filmowy

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

Czy w tej recenzji pominięto coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą to wiedziećPłyn do naczyń, wydana w 1991 roku, jest wysyłką telewizyjnych dramatów dziennych ('oper mydlanych'), z wybitną obsadą solidnych aktorów komiksowych, obszernymi elementami slapstickowej fabuły i miłosną uwagą poświęconą życiu osobistemu bohaterów serialu, w porównaniu z nimi ich fikcyjne osobowości wydają się oswojone. Pełna intryg, romansów, showbiznesu nieszczerości i chamstwa, wraz z oburzającymi rewelacjami o przeszłych niedyskrecjach i młodzieńczych błędach, historia szybko przechodzi od jednej skandalicznej postaci i/lub sytuacji do innej. Komiksowe flirty, uwodzenie i duże piersi oznaczają, że farsowa seksualność jest nieustannym wątkiem, unoszącym się tuż pod powierzchnią opowieści. To znaczy, kiedy te flirty, uwiedzenia itp. nie pojawiają się na ekranie. Od czasu do czasu słychać żarty o seksie („Czy mogę dotknąć twoich piersi?”), przekleństwa i wulgaryzmy: „s--t”, „suka”, „hooters”, „sikanie”, „t-ts”, po jednym dla każdego użycia „ f--k” i „kolorowe”. Uwaga, spoiler: mowa o transpłciowej kobiecie. Główny bohater upija się w jednej scenie; inny używa alkoholu, by przytępić rozczarowanie. Postacie palą papierosy. Dalecy od podłych, wszyscy gracze zdają się rozkoszować szansą grania w dużych, przesadnych typach show-biznesu i wydaje się, że bawią się tak dobrze, jak ich potencjalni widzowie. Nastolatki i wyżej.

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Nie ma jeszcze żadnych recenzji. Bądź pierwszą osobą, która oceni ten tytuł.

Dodaj swoją ocenę

Nie ma jeszcze żadnych recenzji. Bądź pierwszą osobą, która oceni ten tytuł.

Dodaj swoją ocenę

Jaka jest historia?

Można jedynie współczuć Celeste Talbert (Sally Field), wymyślonej gwieździe „Słońce też zachodzi”, opery mydlanej z słabą oceną w SOAPDISH. Chłopak Celeste zostawił ją tylko z wiadomością na automatycznej sekretarce. Istnieje przeciwko niej spisek promowany przez zazdrosną partnerkę, Montanę Moorehead (Cathy Moriarty) i producenta serialu (Robert Downey, Jr.), który desperacko chce spać z Montaną. I część ich złego planu polega na sprowadzeniu starego kochanka Celeste i przyprowadzeniu mężczyzny z powrotem do serialu, mężczyzny, którego kochała i nienawidziła z równą pasją. Jeffrey Anderson (Kevin Kline), którego kariera spadła jak skała, jest podekscytowany powrotem, nie tylko ze względu na przyzwoitą rolę, ale także zemści się na kobiecie, która jego zdaniem zniszczyła jego karierę. Wchodzi siostrzenica Celeste, Lori (Elisabeth Shue), która porzuciła studia, aby dołączyć do ciotki w Nowym Jorku i zostać aktorką. Kiedy Jeffrey zaczyna flirtować z Lori, która dostała niewielką rolę w serialu, Celeste dostaje apopleksji. Wkrótce zdając sobie sprawę z spisku przeciwko niej, zdrady Jeffreya i ciągłych wysiłków załogi, aby ją bezlitośnie „starzeć”, to tylko kwestia czasu, zanim Celeste zaryzykuje wszystko, wydobędzie dawno skrywane sekrety i ujawni prawdziwe serce kobietę, którą kiedyś nazywano ukochaną Ameryki.

Czy to jest dobre?

Sally Field, w wolnym od próżności występie, uderza we wszystkie właściwe nuty i zabiera mnóstwo świetnych aktorów na przejażdżkę w tej showbiznesowej farsie, która utrzymuje się po dziesięcioleciach. Subtelność nie jest tutaj celem. Aktorzy z zachwytem przeżuwają scenerięPłyn do naczyń. Kostiumy, makijaż i scenografia nie są szersze. Tempo jest szybkie; dialog jest wyraźny i zawiera odniesienia kulturowe, które wciąż trafiają w sedno dla starszych widzów. Młodsi, nawet ci bez pasji fanów do pasji, która szaleje w dziennych dramatach, nadal będą żartować i uznają, że wysyłanie typów show-biznesu jest tak istotne, jak zawsze. Whoopi Goldberg jest jedyną postacią opartą na rzeczywistości i jest kamieniem probierczym, który daje komuś inne role komediowe, przeciwko którym można grać. Chociaż od czasu do czasu pojawiają się przekleństwa, seksualne insynuacje i flirty, nawet bohater na pijackim upijaniu się i wątek fabularny, który obejmuje (uwaga, spoiler) postać transpłciową, około 1991 roku, zabawa ma zdrową jakość i nigdy nie jest złośliwa.

Porozmawiaj ze swoimi dziećmi o ...

Rodziny mogą mówić o wielu stereotypach wPłyn do naczyń. Czy stereotypy są bardziej akceptowalne, gdy głównym celem jest humor i są przedstawiane w satyrze lub parodii?
Czy uważasz, że aby cieszyć się tym filmem, trzeba być fanem telenoweli? Co jest takiego w charakterystykach i sytuacjach, które sprawiają, że można je odnieść do ogółu odbiorców?
Sally Field daje występ, który można określić w kategoriach filmowych jako „bez próżności”. Co to znaczy? W jaki sposób Field była skłonna pokazać najgłupsze i najbardziej wrażliwe strony swojej postaci? Wymień kilku aktorów, których lubisz, którzy w pełni wykorzystują występy bez próżności. Jaką rolę odgrywa to w ich popularności?
na podstawie czasu trwania seksu