Recenzje Filmów

Dzienniki motocyklowe

2024

Obraz plakatu z pamiętników motocyklowych

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 16+ (ja) Subtelna biografia polityczna nie zainteresuje większości nastolatków.

R
2004
128 minut

Zapisać Oceń film Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

wiek 17+ Na podstawie

Dzieci mówią

wiek 12+ Na podstawie 5 recenzji Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

Czy w tej recenzji pominięto coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą wiedzieć, że ten film ma trochę towarzyskiego picia, ostry język i dyskusje o charakterze seksualnym. Jest to biografia przedstawiająca wczesne życie przyszłego przywódcy komunistycznej partyzantki Ernesto „Che” Guevary, ale wrażliwa młodzież nie jest zbyt skłonna do przejścia na marksizm wyłącznie przez oglądanie – jeśli w ogóle są zainteresowani (chyba że twoje dzieci mają głęboki już zainteresowani tematem lub uwielbiają szlifować swoje umiejętności w języku hiszpańskim, prawdopodobnie nie będą zbytnio zainteresowani).

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Dorosły Napisane przez LGviking 9 kwietnia 2008 nie oceniono na wiek

Większość Amerykanów niewiele wie o Che Guevarze. Zabraliśmy nasze 4 dzieci (10-14), aby zobaczyć pamiętniki motocyklowe. Moim jedynym ostrzeżeniem dla rodziców jest to, że 'f' znaczy... Zgłoś tę recenzję Dorosły Ze scenariuszem Elsevera 29 stycznia 2016 wiek 18+ Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko .

Nastolatek, 13 lat Ze scenariuszem Katsune 11 stycznia 2021 wiek 12+

Poważnie CSM?

Najgorsze jest przeklinanie, które jako osoba mówiąca po hiszpańsku często pozostawało nieprzetłumaczone, ponieważ napisy wydawały się nie rozumieć słów... Kontynuuj czytanie Zgłoś tę recenzję Nastolatek, 16 lat Napisane przez french.cats 20 lutego 2015 wiek 12+

Mój ulubiony film

Ten film jest bardzo niedoceniany, ale to zdecydowanie jeden z najlepszych filmów, jakie kiedykolwiek widziałem. To, w przeciwieństwie do współczesnych przedstawień Ernesto („Che”)... Kontynuuj czytanie Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko 5 recenzji dla dzieci .

Jaka jest historia?

Ten spokojny dramat opowiada o prawdziwej podróży dwóch młodych mężczyzn w 1952 roku po Ameryce Południowej. Jeden z nich, Ernesto Guevara de la Serna, zostanie później komunistycznym rewolucjonistą i kohortą Fidela Castro o przezwisku „Che”. Ernesto (Gael Garcia Bernal) jest 23-letnim studentem medycyny z uprzywilejowanego środowiska Buenos Aries, który dołącza do kumpla Alberto (Rodrigo de la Serna) na czteromiesięczną wycieczkę po Ameryce Południowej, aby uczcić 30. urodziny Alberta i dać Ernesto trochę czasu z jego dziewczyną. Jeżdżą na motocyklu Alberto z 1939 roku. W Chile samochód skręca na dobre, a dziewczyna Ernesto zrywa z nim listownie. Para wędruje teraz lądem, znajdują schronienie i stara się trzymać trasę, która kończy się humanitarną wizytą w klinice dla trądów. Nie ma błyskawicznego uderzenia, kiedy Ernesto zdaje sobie sprawę ze swojego przeznaczenia, tylko małe incydenty, w których para jest świadkiem niesprawiedliwości, zwykle wobec rdzennych Indian, biednych lub każdego, kto sprzeciwia się korporacjom lub właścicielom ziemskim. Alberto zajmuje się głównie oszustwami i gonieniem za dziewczynami, ale epilog wyjaśnia, że jego podróż z przyszłym Che na zawsze zmieniła życie Alberta. (DZIENNIKI MOTOCYKLOWE są ściśle oparte na wspomnieniach Alberto i dzienniku Ernesto.)

Czy to jest dobre?

To bardzo subtelny, realistyczny film (ledwie o marksizmie i Stanach Zjednoczonych) w porównaniu do histerycznych propagandowych fragmentów, które wyszły z byłego ZSRR, a nawet USA. Rzeczywiście, gdyby to były dwie fikcyjne postacie, można by pomyśleć, że tak było. po prostu dobrze zagrany, raczej bezkształtny film drogi o przyjaźni i Ameryce Łacińskiej w latach pięćdziesiątych. Wątpimy, by podatna na wpływy młodzież nawróciła się na Castroism wyłącznie przez oglądanie, bez dodatkowego wzmocnienia, chociaż filmowcy z pewnością uważają Ernesto za głęboko godne podziwu od samego początku. W przeciwieństwie do Alberto, Ernesto mówi prawdę nawet wtedy, gdy boli, i okazuje wrodzone współczucie uciśnionym. A kto mógłby się z tym kłócić? (Wielu Amerykanów uważa Che i jego towarzyszy za terrorystów, a krytycy filmu porównują komunistów do nazistów)

Dzienniki motocyklowewystępuje w roli najlepszych aktorów latynoamerykańskich i wymienia Roberta Redforda jako producenta wykonawczego. Jednak dla młodych widzów, o ile nie mają już głębokiego zainteresowania tym tematem lub nie uwielbiają szlifować swoich hiszpańskich umiejętności językowych, ta podróż może wydawać się dłuższa niż Frodo i Samwise idący na Górę Przeznaczenia.