Recenzje Filmów

Hotel Bombaj

2024

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 17+ (ja) Niespokojna, brutalnie brutalna mieszanka thrillera i prawdziwej tragedii.

R
2019
123 minuty

Zapisać Oceń film Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

wiek 15+ Na podstawie

Dzieci mówią

wiek 15+ Na podstawie 5 recenzji Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

Czy ta recenzja pominęła coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą to wiedziećHotel Bombajto thriller oparty na prawdziwym ataku terrorystycznym na indyjski hotel Taj Mahal Palace w 2008 roku. Przemoc jest brutalna, graficzna i przerażająca: ciągłe strzelanie i zabijanie, krew i gore, martwe ciała, krzyki bólu, granaty i wybuchy . Język zawiera kilka zastosowań „f--k”, „s--t”, „a--hole” i nie tylko. Seks tak naprawdę nie jest problemem, ale małżeństwo się całuje, aw kilku scenach pojawia się dialog związany z seksem. Pokazane jest trochę picia, zarówno towarzysko w restauracji, jak i dla zabicia czasu w ukryciu (w większości są to drogie butelki alkoholu). Chociaż film może być porywający, jest również zbyt długi i sprawia niepokój, ponieważ łączy w sobie elementy „popcornowego thrillera” z okrucieństwem z prawdziwego życia. Dev Patel i Armie Hammer zagrają razem.

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Dorosły Napisane przez Roba W. 20 kwietnia 2019 wiek 17+ Proszę nie ufać ocenie, jaką ta strona nadała filmowi. To był świetny film. Bardzo trudne do oglądania, ale niesamowicie dobrze wykonane, poruszające, a występy są świetne... Zgłoś tę recenzję Dorosły Napisane przez kt18ces 14 grudnia 2020 r. wiek 12+

Jeśli chcesz uczyć swojego nastolatka, byłby to świetny film!

Tylko upewnij się, że są wystarczająco dojrzałe! Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko .

Dziecko, 12 lat 17 stycznia 2021 wiek 16+

ŁAŁ!

BARDZO GRUPY I KRWAWY. Ludzie giną w wybuchach bombowych. TONY przekleństw, brutalnej przemocy, dość niepokojące. Zgłoś tę recenzję Nastolatek, 14 lat Ze scenariuszem MurpNarf 6 listopada 2020 r. wiek 14+

Świetny, ale naprawdę brutalny film

To niesamowity film ze świetnymi zdjęciami i świetnym aktorstwem. To powiedziawszy, ten film jest bardzo intensywny i zawiera trochę przemocy graficznej, głównie przez... Kontynuuj czytanie Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko 5 recenzji dla dzieci .

Jaka jest historia?

W HOTELU MUMBAI to tylko kolejny dzień w Taj Mahal Palace Hotel w Indiach w 2008 roku. Pracownik kuchni Arjun ( Dev Patel ) spóźnia się do pracy i zapomniał butów, więc musi wcisnąć się w zbyt małą zapasową parę. Szef kuchni Hemant Oberoi (Anupam Kher) sprawdza personel i przypomina, że „gość jest bogiem”. Amerykanin David (Armie Hammer) przybywa i zamelduje się ze swoją żoną Zahrą (Nazanin Boniadi), ich nowym dzieckiem i nianią (Tilda Cobham-Hervey). Gdy David i Zahra jedzą, grupa terrorystów wkracza do hotelu i zaczyna strzelać do wszystkich w zasięgu wzroku. Arjun wymyśla plan, aby wszyscy z restauracji trafili do supertajnego prywatnego klubu hotelowego, podczas gdy David postanawia zakraść się z powrotem na górę, aby spróbować uratować dziecko. Tymczasem lokalna policja dokłada wszelkich starań, aby powstrzymać przemoc, czekając na wsparcie. Ale szokujące okrucieństwo nie wydaje się mieć końca w najbliższym czasie.

Czy to jest dobre?

Ten thriller oparty na przerażających wydarzeniach z prawdziwego życia jest umiejętnie wykonany, ale jego użycie skrzypiących klisz i bezprawnej eksploatacji wydaje się w najlepszym razie niepewne, a w najgorszym nieodpowiednie. Debiutując w filmie fabularnym, współscenarzysta/reżyser Anthony Maras wyraźnie chce oddać hołd tym, którzy tego dnia ryzykowali życiem, aby pomóc innym.Hotel Bombajzawiera oczekiwany epilog z materiałami przedstawiającymi prawdziwych ocalałych, którzy bohatersko powracają do pracy i nie chcą być terroryzowani. Poza tym reszta filmu budzi niepokój. Obserwując, jak postać Hammera skrada się po wystawnych korytarzach, starając się uniknąć strzałów, łatwo przypomnieć sobie podobne, przeżuwające popcorn, drżące dreszcze, a jednocześnie trudno zapomnieć o prawdziwej tragedii, na której opiera się ta sytuacja.

To niepokojąca mieszanka. Maras zawiera takie urządzenia jak źle dopasowane buty Patela (echo Trud boso bohatera), nie używając ich do niczego konkretnego. Mini-historie w ramach większej narracji – takie jak starsza, biała, rasistowska dama, która zaczyna oskarżać każdego o brązowej skórze o bycie terrorystą – mają na celu zwiększenie napięcia, ale w końcu czują się przypięte, jakby były mini-lekcje, których publiczność musi się nauczyć. Dodatkowo, próbując skoncentrować się na szerokiej gamie postaci, Maras kończy się eksploracją żadnej z nich dokładnie, a każda sytuacja staje się wywołującą grymasy gry czekaniem, chorobliwie wyczekującym następnej eksplozji lub hałaśliwej serii wystrzałów. Czekanie, wszystkie 123 minuty, jest niewybaczalnie długie, a wypłata nie jest warta wysiłku.

Porozmawiaj ze swoimi dziećmi o ...

Rodziny mogą o tym rozmawiaćHotel Bombajprzemoc . Jaka jest intensywność? Czy to ekscytujące czy szokujące? W jaki sposób jest podobny lub inny od przemocy w bardziej tradycyjnym thrillerze? Jaki wpływ ma przemoc w mediach na dzieci?
Film oparty na prawdziwych wydarzeniach. Czy uważasz, że jego celem jest ekscytowanie lub informowanie? Czy wydaje się pełne szacunku dla ofiar i ocalałych?
Czy filmy „oparte na prawdziwej historii” są bardziej atrakcyjne niż filmy fabularne? Jak myślisz, co zostało dodane lub zmienione w tym filmie? Dlaczego filmowcy mogą zmieniać fakty w filmie? Czy film zainspirował Cię do dowiedzenia się więcej o tym, co się wydarzyło?
Czy Arjun jest bohaterem czy wzorem do naśladowania? Dlaczego lub dlaczego nie?