Recenzje Filmów

Do kości

2024

Rodzice polecają

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 15+ (ja) Przekonujący, ale dojrzały dramat o zaburzeniach odżywiania.

NR
2017
107 minut

Zapisać Oceń film Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

wiek 13+ Na podstawie

Dzieci mówią

wiek 14+ Na podstawie 13 recenzji Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

chłopiec w pasiastej piżamie recenzja

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

Czy w tej recenzji pominięto coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą to wiedziećDo kościopowiada o Ellen (Lily Collins), 20-letniej kobiecie z zaburzeniami odżywiania, która wyrusza w niepewną i trudną podróż ku wyzdrowieniu. Nie jest łatwo oglądać; wiele intensywnych, niepokojących scen pokazuje zmagania Ellen z jedzeniem i obrazem ciała, a także innych, którzy zmuszeni są stawić czoła swoim chorobom. Język jest silny, w tym „f--k”, „s--t”, „p---y” i inne. Postacie całują się, przytulają i prowadzą szczere rozmowy na temat seksu (oczekuj odniesień do orgazmów, masturbacji i tym podobnych). Istnieje również nieseksualna nagość związana z ciągłymi problemami zdrowotnymi głównego bohatera. Dwie sceny obejmują picie nieletnich i palenie papierosów. Scenarzystka i reżyserka Marti Noxon porusza bardzo delikatną kwestię uczciwości i autentyczności, które wynikają z tego, że sama tam była. Chociaż jasne jest, że jej intencje nie są oparte na wyzysku, pojawiły się obawy (niektóre oparte na zwiastunie filmu) dotyczące możliwego stereotypizowania filmu lub wywoływania negatywnych zachowań wśród osób z zaburzeniami odżywiania. Zapewniamy jednak, że film zawiera przemyślane przesłania dotyczące odnajdywania radości i piękna w życiu, odkrywania wartości w nas samych i uczenia się, jak przetrwać złe rzeczy, które nieuchronnie przytrafiają się każdemu. Promuje również współczucie, empatię i wytrwałość.

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Dorosły Napisane przez Amelię P. 4 września 2020 r. wiek 2+

Naprawdę świetny film. Moim zdaniem świadczy to o tym, że nikt nigdy nie wyzdrowieje więc jeśli szukałeś inspiracji do odzyskania NIE OGLĄDAJ. To wyzwalający film. Sprawia... Zgłoś tę recenzję Dorosły Napisane przez Phocine13 30 sierpnia 2018 wiek 17+

Głównym przesłaniem tego filmu jest to, że ludzie z zaburzeniami odżywiania poczują się lepiej, gdy zdecydują się na poprawę, i że pozwalając im uderzyć w dno... Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko .

Nastolatek, 14 lat Napisane przez catch_fire_ 4 lutego 2019 wiek 15+

Grafika i wyzwalanie

Pod wpływem impulsu zobaczyłem go trochę na Netflixie. Wielki błąd.

Jest graficzne wychudzenie głównego bohatera. Przez cały czas i na początku jest wulgarny język... Kontynuuj czytanie Zgłoś tę recenzję Nastolatek, 14 lat Napisane przez mimimacbeth 20 września 2018 r. wiek 15+

Te same frazesy, które mieliśmy przez ostatnie pięć lat

To tak, jakby każdy film o zaburzeniach odżywiania był taki sam: biały, chudy, perfekcjonista z kompleksem wyższości zakochuje się w równie... Kontynuuj czytanie Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko 13 recenzji dla dzieci .

Jaka jest historia?

Ellen (Lily Collins) nie zareagowała na kilka rund intensywnej rehabilitacji, aby pomóc jej z anoreksją w TO THE BONE. Choć ma dobre intencje, rodzina Ellen – w tym mama Judy (Lili Taylor), macocha Susan (Carrie Preston) i Olive (Brooke Smith), partner jej matki – okazuje się nieskuteczna, w rzeczywistości udaje się to pogorszyć, ponieważ każda z nich ma problemy które wpływają na zachowanie wszystkich. Tylko przyrodnia siostra Ellen, Kelly ( Liana Liberato ), wydaje się mieć kontakt z niespokojną młodą kobietą. Ostatnią nadzieją Ellen może być skierowanie do Threshold, szpitalnej placówki zajmującej się zaburzeniami odżywiania, kierowanej przez niekonwencjonalnego dr. Williama Beckhama (Keanu Reeves). Przybywa z chipem na ramieniu iw stanie fizycznym, który jest wyraźnie kruchy. Ellen mocno wierzy, że ona…Nie mogęjeść i że onaNie mogęzmienić lub odnieść sukces. To oszałamiające wyzwanie. A jej współlokatorzy, w tym brytyjski tancerz Lucas (Alex Sharp), są równie zagrożeni. To, co następuje, dla Ellen i wszystkich, którzy z nią kontaktują, jest niepewną podróżą, z zarówno błędnymi krokami, jak i małymi zwycięstwami, które ostatecznie ujawniają odporność ludzkiego ducha.

Czy to jest dobre?

Mimo kontrowersyjnej tematyki, dramat Marti Noxon to poruszający, wiarygodny film, zrealizowany z powagą, wrażliwością i umiejętnością, a także porywające kreacje. Szczere, bolesne sceny przeplatają się z momentami ostrego humoru i wzruszającego romansu. W trakcieDo kości, rodzina w dużej mierze dysfunkcyjna jest traktowana ze współczuciem, a nie z drwin.

Biorąc pod uwagę, że zarówno Noxon, jak i Collins uznali przeszłe historie zaburzeń odżywiania, jasne jest, że ich intencją jest wniesienie autentyczności i wglądu w temat.Do kościto dobrze zrobiony film, który powinien znaleźć szeroką publiczność, wzbudzając empatię i współczucie dla Ellen i innych, którzy stoją przed podobnymi wyzwaniami.

Porozmawiaj ze swoimi dziećmi o ...

Rodziny mogą rozmawiać o naturze i żniwach zaburzeń odżywiania. Co je uruchamia? Zapytaj nastolatków, czy znają osoby zmagające się z tymi problemami. Jeśli tak, czy powiedzieli komuś? Jeśli nie, dlaczego? JestDo kościdokładny portret? Z jakich zasobów możesz skorzystać, jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, ma zaburzenia odżywiania?
Pisarz i reżyser Marti Noxon powiedział, że „zaburzenia odżywiania to problemy nie ciała, lecz duszy”. Zgadzasz się z nią? Dlaczego lub dlaczego nie? Czy uważasz, że udaje jej się przedstawić ten punkt widzenia?Do Bonjest?
Czy byłeś zaskoczony, że Lucas miał zaburzenia odżywiania? Jak to podważa powszechnie panujące stereotypy dotyczące osób cierpiących na zaburzenia odżywiania? Czy media mają obowiązek kwestionowania takich stereotypów?
Jak opisałbyś ostateczny cel Ellen? Czy film wyraźnie mówi, czy ona tam jest/dotrze? Do jakich cech charakteru musi się odwołać, aby to osiągnąć? W jaki sposób film podkreśla znaczenie współczucia, empatii i wytrwałości?
dlaczego urodzeni dowcipnisie są oceniani jako r
Które postacie są wzorami do naśladowania w tym filmie i dlaczego? Czy postacie muszą być „doskonałe”, aby być wzorami do naśladowania?