Recenzje Filmów

Ławkowary 2: Łamanie piłek

2024

Benchwarmers 2: Breaking Balls Obraz plakatu filmowego

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 14+ (ja) 2006 oryginał ; jedyną powracającą postacią jest Jon Lovitz. Spodziewaj się bezczelnego humoru, często zakorzenionego w seksualnych insynuacjach. Stereotypowo gejowski gracz w zespole tworzy i reaguje na wszystko, co można by uznać za podwójne entendre. „Seksowna kobieta” wykonuje serię podwójnych entendre o tematyce baseballowej i uderza koleżankę z drużyny w twarz, gdy nie słyszy, jak wypowiada słowo „bunt”. Humor jest wydobywany z obiecującej kariery baseballowej głównego bohatera, która zostaje przerwana, gdy piłka uderza go w jądra. Komentator sportowy nazywa rywalizującą drużynę „Platap-ssies”. Poza stałymi insynuacjami, od czasu do czasu pojawiają się też wulgaryzmy: „pr--k”, „dupek”, „wariat”, „nard”, „gówno”, „piekło”, „dupek”. Trochę picia, w tym stereotypowego kanadyjskiego gracza, który pije i pije piwo w prawie każdej scenie. Odniesienie do narkotyków. Żart żartobliwy dotyczący samobójstwa poprzedniego menedżera drużyny softballowej.

' /> Niezabawna kontynuacja ma w sobie prostackie insynuacje, stereotypy, język.

PG-13
2019
90 minut

Zapisać Oceń film Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

wiek 18+ Na podstawie

Dzieci mówią

Brak recenzjiDodaj swoją ocenę Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

złap mnie, jeśli możesz, poprowadź rodziców

Czy w tej recenzji pominięto coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą to wiedziećŁawkowary 2: Łamanie piłekto komedia z 2019 roku, w której były baseballista próbuje poprowadzić niesforną grupę nieprzystosowanych współpracowników do zwycięstwa na boisku softballowym. Ta kontynuacja jest tylko odlegle związana z 2006 oryginał ; jedyną powracającą postacią jest Jon Lovitz. Spodziewaj się bezczelnego humoru, często zakorzenionego w seksualnych insynuacjach. Stereotypowo gejowski gracz w zespole tworzy i reaguje na wszystko, co można by uznać za podwójne entendre. „Seksowna kobieta” wykonuje serię podwójnych entendre o tematyce baseballowej i uderza koleżankę z drużyny w twarz, gdy nie słyszy, jak wypowiada słowo „bunt”. Humor jest wydobywany z obiecującej kariery baseballowej głównego bohatera, która zostaje przerwana, gdy piłka uderza go w jądra. Komentator sportowy nazywa rywalizującą drużynę „Platap-ssies”. Poza ciągłymi insynuacjami, od czasu do czasu pojawiają się wulgaryzmy: „pr--k”, „dupek”, „wariat”, „nard”, „gówno”, „piekło”, „dupek”. Trochę picia, w tym stereotypowego kanadyjskiego gracza, który pije i pije piwo w prawie każdej scenie. Odniesienie do narkotyków. Żart żartobliwy dotyczący samobójstwa poprzedniego menedżera drużyny softballowej.

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Dorosły Ze scenariuszem Jima Lagergrena 21 stycznia 2021 wiek 18+

Śmieszne, zabawne, zabawne Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko .

osąd karta tarota wyprostowana karta słowa kluczowe

Nie ma jeszcze żadnych recenzji. Bądź pierwszą osobą, która oceni ten tytuł.

Dodaj swoją ocenę

Jaka jest historia?

W BENCHWARMERS 2: BREAKING BALLS Ben McGrath (Chris Klein) jest fenomenem niższej ligi baseballowej, który ma zamiar dostać się do wielkiej ligi, gdy zbłąkana szybka piłka uderza go w krocze i kończy jego karierę. Dziesięć lat później Ben jest architektem krajobrazu, samotnym ojcem, którego była żona nim gardzi, podczas gdy jego jedyny syn uważa go za nieudacznika. Po przejściu przez bar Ben myśli, że jego życie w końcu zaczyna się odwracać, gdy zostaje zatrudniony przez najbardziej prestiżową kancelarię prawniczą w mieście, ale dowiaduje się, że został zatrudniony tylko przez niezwykle konkurencyjnego Stenhouse'a (Lochlyn Munro), aby zagrać w ich mistrzostwach. drużyna softballowa firmy. Ben, który nie jest już w stanie stać w polu pałkarza bez wspomnień o kontuzji kończącej karierę, wkrótce znów zostaje bezrobotny. Topiąc swoje smutki w barze, spotyka Mela (Jon Lovitz), który prowadzi firmę prawniczą zajmującą się ściganiem karetek pogotowia i oferuje Benowi pracę. Ben zgadza się i wkrótce zostaje sparowany z atrakcyjną stażystką Annie, aby przyjrzeć się nikczemnym interesom związanym z oczyszczalnią ścieków, która ma powstać w samym środku ubogiego, rodzinnego miasta Annie. Zaangażowany w to Mel rekrutuje Bena do zarządzania drużyną softballu w piwnicy jego firmy. Drużyna to zgrabna grupa odmieńców, którzy zdają się nie rozumieć podstaw softballu, ale dzięki trenerowi Bena i kilku montażom zespół zaczyna wygrywać, którego kulminacją jest mecz o mistrzostwo ze Stenhouse'em.

Czy to jest dobre?

Chociaż nikt nie spodziewa się, że ten film będzie przyszłym klasykiem, ten sequel jest daleki od najniższych oczekiwań. Jest tyle humoru zaczerpniętego ze stereotypów, że wydaje się to niemal parodią podobnych komedii z lat 80. Widzowie wystarczająco dorośli, by pamiętać mrugający humor Paula Lynde'a w różnych teleturniejach z lat 70., będą niemal pod wrażeniem, że film próbuje uciec od symbolicznego geja, który próbuje podobnej insynuacji i popada prawie pół wieku później. Kiedy nie jest zaangażowany w stereotypy, takie jak Kanadyjczycy, którzy piją za dużo piwa, film ma rodzaj ordynarnego humoru, który mógłby być zabawny, gdyby nie był jednocześnie oczywisty i przesadzony.

jak pisać manifestacje

Sama historia jest rodzajem przewidywalnego gadania po liczbach, które sprawia, że można sobie życzyć, aby scenopisarzUratuj kotanigdy nie został napisany. Żeby było jasne: to nie jest zły film ze względu na subiektywny gust i wrodzoną stronniczość tych, którzy nie są fanami „głupich” komedii. To po prostu banalny i nieśmieszny film, jakoś jeszcze gorszy niż oryginał. Gdyby miał wystarczająco dużo świadomości, by być parodią „słabszych” filmów, może byłoby coś wartego zachoduŁawkowary 2: Łamanie piłek, ale rezultatem jest leniwa próba komedii całkowicie pozbawiona oryginalnej myśli.

Porozmawiaj ze swoimi dziećmi o ...

Rodziny mogą rozmawiać o sequelach. Dlaczego sequele prawie zawsze są o wiele gorsze od oryginalnego filmu? Czy są jakieś sequele, które są równie dobre, jeśli nie lepsze, niż oryginał?
JakŁawkowary 2: Łamanie piłekużywać stereotypów, aby być zabawnym? Czy humor czerpiący ze stereotypów może być kiedykolwiek zabawny?
Jakie są inne przykłady filmów „słabszych”? Jak ta historia wypada w porównaniu z innymi „słabszymi” historiami, które widziałeś?