Recenzje Filmów

Pokój

2024

Popularny wśród dzieciRodzice polecają

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 16+ (ja) Trudna do obejrzenia, ale pięknie wykonana opowieść o przetrwaniu.

R
2015.
118 minut

Zapisać Oceń film Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

wiek 15+ Na podstawie

Dzieci mówią

wiek 13+ Na podstawie 46 recenzji Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

Czy w tej recenzji pominięto coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą to wiedziećPokójopiera się na intensywnej, niepokojącej i nagradzanej powieści Emmy Donoghue, która koncentruje się na przedwcześnie rozwiniętym 5-letnim chłopcu o imieniu Jack (Jacob Tremblay), który żyje w niewyobrażalnej sytuacji ze swoją matką, Ma (Brie Larson): Obaj są uwięzieni w szopie porywacza, a Jack urodził się w niewoli. Film zawiera wiele sugerowanych przypadków przemocy (w szczególności gwałtu), a także niepokojącą scenę, w której porywacz krzyczy i rani Ma. Jest też niesamowicie napięta sekwencja, w której Jack próbuje uciec przed swoim porywaczem i inna scena, w której postać przedawkowała pigułki (ona przeżyła). Wraz z przemocą jest trochę mocnego języka, w tym prawie tuzin użycia „f--k”, „s--t” i nie tylko. Ale w końcu, pomimo przerażających okoliczności, Ma i Jacka łączy piękny, niesamowicie bliski związek, który jest pełen nadziei i inspirujący.

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Dorosły Napisane przez Stevie111 23 lutego 2016 wiek 16+

Ten film jest niezwykle dobrze zrobionym i zagranym filmem. Biorąc to pod uwagę, jest to dość emocjonalne i czasami trudne do oglądania. Jest bardzo realistyczny i może wstać... Zgłoś tę recenzję Rodzic 14 i 15-latka Ze scenariuszem Mercurybabe 15 stycznia 2016 wiek 14+

Moja 14-letnia córka przekonała mnie, żebym poszedł na ten film, ponieważ uwielbiała tę książkę... I oboje ją uwielbialiśmy! Zachwyciło nas aktorstwo i zdjęcia... Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko .

Nastolatek, 13 lat Ze scenariuszem DemogorgonAV11 29 października 2020 r. wiek 13+

Taki pozytywny film!

Ten film jest naprawdę dobry! Ma świetny wzór do naśladowania dla dzieci, które ukończyły 13 lat. Uważaj na nieznajomych i jeśli widzisz kogoś w takiej sytuacji... Kontynuuj czytanie Zgłoś tę recenzję Dziecko, 11 lat 26 listopada 2015 wiek 15+

Doskonały

Ten film był tak dobrze wyreżyserowany, zagrany i napisany. Film był naprawdę przygnębiający i smutny. Pozostawia radosny i we łzach i sprawia, że myślisz o... Kontynuuj czytanie Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko 46 recenzji dla dzieci .

jak zamanifestować kogoś, kto do ciebie pisze

Jaka jest historia?

POKÓJ, zaadaptowany na ekran przez autorkę powieści źródłowej, Emmę Donoghue, to przede wszystkim opowieść o dwóch osobach: 5-letnim Jacku (Jacob Tremblay) i jego Ma (Brie Larson), którzy mieszkają razem w jednym pokoju. Opowiedziany z punktu widzenia Jacka, film jasno pokazuje, że jest on przyzwyczajony do rutyny oglądania telewizji, czytania, grania i życia w przestrzeni tylko ze swoją mamą… z wyjątkiem nocy, kiedy odwiedza „Stary Nick” i Jack musi schować się w szafie. Publiczność wie, że Jack nie wie, że on i jego mama są więźniami Nicka i mieszkają w zamkniętej szopie na podwórku Nicka. Kiedy Ma, która została porwana w wieku 17 lat i była przetrzymywana w niewoli przez siedem lat, wyczuwa możliwość ucieczki dla niej i Jacka, musi przekonać go i pouczyć go o planie, który jest zarówno niebezpieczny, jak i rozdzierający serce. Jeśli im się uda, czy poradzą sobie z powrotem do realnego świata?

Czy to jest dobre?

Pokójto wprawdzie niepokojąca adaptacja, ale także pięknie zagrany testament niezatapialnej więzi między matką a synem, których miłość skłania ich do ratowania się nawzajem. Larson daje karierową rolę jako kobieta znana po prostu jako „Ma” przez większość filmu. Ona i młody Tremblay tworzą niezwykły duet; W szczególności Tremblay jest porywający i naturalny w sposób, który jest niezwykle rzadki dla dziecięcego aktora. Obaj aktorzy w pełni wcielają się w bohaterów literackich Donoghue – młodej kobiety, której życie zostało skrócone w wieku 17 lat, ale której dziecko, urodzone w smutku i odosobnieniu, daje jej jedyną możliwą w jej sytuacji nadzieję, radość i towarzystwo. Desperacko napięta scena, w której przygotowuje Jacka, a następnie wysyła go do ucieczki ze szponów porywacza, jest tak niepokojąca, że nawet ci, którzy przeczytali powieść i wiedzą, jak się kończy, będą czuć się strasznie nieswojo, dopóki w końcu się nie skończy.

To nie jest film, który przyjemnie się ogląda. Choć nie jest tak brutalny graficznie jak dramaty o przetrwaniu wojny, jest jednak niepokojący i emocjonalny. To, że historia jest opowiedziana z punktu widzenia Jacka, sprawia, że zarówno książka, jak i film są tak niezapomniane. Inteligentny ponad swoje lata, ale całkowicie nieświadomy otaczającego go świata, Jack jest tajemniczym stworzeniem, które można zobaczyć, podczas gdy jego mama, dla każdego rodzica na widowni, jest niezaprzeczalnie bohaterem, ponieważ ma odwagę wychować tak piękną, życzliwą duszę pod takim łamiące serce granice. Przygotuj się na płacz, czucie i kibicowanie Jackowi i Ma; to rodzaj filmu, który zostaje z tobą na długo po pojawieniu się napisów końcowych.

niezwykle głośny i niesamowicie bliski film

Porozmawiaj ze swoimi dziećmi o ...

Rodziny mogą o tym rozmawiaćPokójdorozumiana kontra przemoc jawna. Chociaż na ekranie nie widać zbyt wiele przemocy graficznej, w jaki sposób sugeruje się przemoc i napięcie? Co ma na ciebie większy wpływ – co widzisz, a czego nie? Jak myślisz, dlaczego tak jest?
Czy myślisz, że Ma jest wzorem do naśladowania? Jakie trudne decyzje podjęła, które podziwiasz? Jak myślisz, co możesz zrobić inaczej?
Co ma na myśli mama, kiedy mówi własnej matce, że gdyby nie mówiono jej, żeby była miła przez cały czas, mogłaby nie zostać porwana? Co sądzisz o tym stwierdzeniu?
Jak media przedstawiają mękę Mamy? Dlaczego reporter zasiał w umyśle Ma ziarno wątpliwości co do jej decyzji?