Recenzje Filmów

Nigdy nie miałem

2024

Popularny wśród dzieci

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 14+ (ja) Picie, język, rozmowy o seksie w świeżej, uroczej serii dla nastolatków.

Netflix
Komedia
2020

Zapisać Oceń telewizję Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

wiek 14+ Na podstawie

Dzieci mówią

wiek 13+ Na podstawie 63 recenzje Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

Czy w tej recenzji pominięto coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą to wiedziećNigdy nie miałemto serial (współtworzony przez Mindy Kaling) o nastolatce opłakującej śmierć ojca. Devi (Maitreyi Ramakrishnan) uczy się być bardziej emocjonalnie szczerym i akceptować swój smutek, gdy zmaga się z typowymi problemami nastolatków związanych z przyjaźnią, szkołą i romansem. Spodziewaj się mnóstwa dojrzałych rozmów o seksie (określanych jako „pieprzyć” i „odbywać się” itp.). Nastolatki planują uprawiać seks, ale tak naprawdę nikt nie kończy na tym. Całują się, flirtują i rozmawiają o chłopakach, dziewczynach i romansach. Mówią też o wyglądzie i ciałach bohaterów, w tym o scenie, w której dziewczyny mówią, że chłopak wygląda, jakby „przemycał młynek do pieprzu” pod spodniami. W innej scenie dziewczęta używają pluszowych zwierzątek do demonstrowania pozycji seksualnych, które nazywają („odwrócona kowbojka”, „miejsce miłosne” itp.). Jeden nastolatek ma trudności z ujawnieniem się rodzinie i przyjaciołom. Nastolatki również piją do tego stopnia, że zachowują się głupio i popełniają błędy, co kończy się kontuzją wymagającą hospitalizacji. Dziewczyna namawia swojego terapeutę, aby przepisał leki, w tym Klonopin i Paxil (terapeuta tego nie robi). Przemoc jest rzadka, ale pojawiają się powtarzające się retrospekcje śmierci postaci (bez krwi i ran), a dziewczyna bije chłopca podczas kłótni. Język jest częsty i zawiera „s--t”, „piekło”, „cholera” i „cholera”. Chłopiec nazywa grupę dziewcząt „nie-kable”, a dziewczyna nazywa swoją mamę „suką”. Niemniej jednak, wielokulturowa grupa nastolatków w tym serialu jest zdolna do wielkiej uczciwości i samokontroli: popełniają błędy i uczą się na nich, traktują innych nieżyczliwie, a potem żałują swoich działań i naprawiają. Uczą się także akceptować siebie nawzajem i żyć bardziej autentycznym, szczęśliwym życiem.

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Rodzic 11 i 15-latka Ze scenariuszem AFishFam 30 kwietnia 2020 r. wiek 18+

Miał potencjał i są części, które były sprytne, ale fabuła i dialogi były naprawdę nieodpowiednie dla 15-letniej postaci. Dziewczyny rozmawiają i działają... Zgłoś tę recenzję Rodzic Napisane przez Aarona C. 5 maja 2020 r. wiek 15+

Ten dramat dla nastolatków ma serce i ma kilka występów Charmig. Ale ma 2 F-słowa i trochę sex talk & content. Więc to jest wyłącznie dla nastolatków. Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko .

Nastolatek, 13 lat Napisane przez NetflixWatcher07 3 maja 2020 r. wiek 14+

Dziwne...

Gra w Nigdy to bardzo dziwna seria. Dużo mówi o seksualności i seksie, ale wciąż jest to seria licealna. Obejrzałem to około 3 odcinków... Kontynuuj czytanie Zgłoś tę recenzję Nastolatek, 16 lat Napisane przez nadopiekuńcz... 1 maja 2020 r. wiek 14+

brawa za mindy

ten program jest tak uzależniający jak o mój Boże. Skończyłem wszystkie 10 odcinków w jedną noc. jest dowcipny, serdeczny i super dobrze zrobione. naprawdę nieodpowiednie dla ciebie... Kontynuuj czytanie Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko 63 recenzje dzieci kid .

Jaka jest historia?

Stworzony przez Mindy Kaling i Lang Fishera ( Projekt Mindy ), NIGDY PRZENIGDY zagra Maitreyi Ramakrishnan w roli Devi, 15-letniej Indianki z Południowej Kalifornii, która ma za sobą ciężki rok. Jest niewidzialna dla chłopców – chyba że chcą z niej drwić, jak jej główny rywal Ben (Jaren Lewison) bez przerwy – spędza czas z ekipą, którą inni uczniowie uważają za nieodwracalnie nerdową, a co najgorsze, dopiero niedawno wyzdrowiała z atak prawdopodobnie psychosomatycznego paraliżu, który wylądował na wózku inwalidzkim przez wiele miesięcy po przedwczesnej śmierci ojca. Z niezgłębionym bólem leżącym tuż pod zwykłymi susami i strzałami nastoletniego życia, Devi znajduje rozwiązanie: jeśli straci dziewictwo z najgorętszym facetem w szkole Paxtonem (Darren Barnet), z pewnością w końcu będzie chłodna w oczach jej kolegów z klasy, a wtedy doświadczy prawdziwego szczęścia.

Czy to jest dobre?

Nastolatki z obsesją na punkcie seksu nie są niczym nowym w rozrywce, ale seks jest tylko przykrywką dla tego, czego naprawdę szukają bohaterowie tej świeżej i uroczej serii: miłości, akceptacji i uznania. Kiedy spotykamy Devi, jest to pierwszy dzień jej drugiej klasy liceum, świeżo po zniesieniu niesamowitego bólu i upokorzenia jako studentka pierwszego roku. Najważniejszym z jej nieszczęść jest przedwczesna śmierć jej ojca, wydarzenie, któreNigdy nie miałempokazuje nam w retrospekcjach, które podkreślają horror, który Devi ukrywa pod warstwami łatwiejszego do zniesienia bólu, jak zakłopotanie związane z przynależnością do społecznej niszy, którą nemezis Devi nazywa ONZ (co oznacza „nief-kable nerds”). Devi wie, że nie jest szczęśliwa. Ale zamiast zanurzyć się w kałuży niezgłębionego żalu, woli skupić się na bardziej typowych dla nastolatków niepokojach i martwić się o chłopców i bycie fajnym.

A zatemNigdy nie miałem, podobnie jak Devi, ma głębię, która jest ledwo przykryta wątkami o imprezach i romantycznych nieporozumieniach, problemach w szkole i kłótniach z mamą. Pod tymi codziennymi troskami kryje się okropny smutek, ale na powierzchni Devi jest zwykłą telewizyjną nastolatką, która martwi się, czy jej strój jest wystarczająco fajny, i waha się podejść do chłopca, którego lubi, kiedy spędza czas w „Hot Pocket” (gdzie wszyscy najsłodsi , najfajniejsi chłopcy w szkole siedzą w porze lunchu). Jednak momenty, w których Devi i ten program stają się prawdziwe, są niezwykłe ze względu na ich szczerość. Kiedy Devi odrzuca sugestię swojego terapeuty, by dyskutowali o śmierci jej ojca, aby przekonać doktora Ryana (Niecy Nash), jak pożądany jest Paxton, lekarz delikatnie przypomina jej, że Paxton to także osoba z uczuciami i problemami – i że zamiast skupiać się na utracie dziewictwa, Devi ma możliwość znalezienia czegoś, w czym odniesie sukces, co da jej bardziej autentyczne i trwałe szczęście. W takich momentachNigdy nie miałemnaprawdę świeci. Łącząc zabawne i niezapomniane wybryki nastolatków z prawdziwą szczerością, ten serial wznosi się ponad nastoletnie tropy i staje się czymś więcej niż sumą jego części.

Porozmawiaj ze swoimi dziećmi o ...

Rodziny mogą rozmawiać o tym, jakNigdy nie miałemprzedstawia nastolatki i ich zmagania. Czy Devi, Ben, Paxton i inni główni bohaterowie są wiarygodnymi postaciami? Co sądzisz o ich próbach wykorzystania seksu, romansu i alkoholu do radzenia sobie z ich problemami? Jakie są bardziej konstruktywne sposoby radzenia sobie? Czy przedstawianie picia alkoholu przez nieletnich w programach telewizyjnych jest problemem?
Znaczenie niebieskich piór
Matka Devi jest silną postacią centralną, która straciła męża, ojca Devi. Dlaczego rodzice często są nieobecni w opowieściach o nastolatkach i małych dzieciach? Jakie rodzaje opowiadania historii utrudniałaby obecność rodziców? W jakich dylematach znajdują się dzieci i nastolatki, kiedy muszą działać jako własny autorytet? Jaki dramat dodaje do tego serialu śmierć ojca Devi? Czy to realistyczne?
Jak Devi demonstruje uczciwość i samokontrolę? Czy zdarzają się chwile, kiedy pokazuje przeciwieństwo tych cech? Jak myślisz, dlaczego są to ważne mocne strony postaci?