Recenzje Filmów

Grób świetlików

2024

Popularny wśród dzieciRodzice polecają

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 15+ (ja) Tragedia anime z czasów II wojny światowej to najsmutniejsza kreskówka wszech czasów.

NR
1988
77 minut

Zapisać Oceń film Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

wiek 12+ Na podstawie

Dzieci mówią

wiek 11+ Na podstawie 60 recenzji Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

podpowiedzi dziennika pracy w cieniu dla początkujących

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

Czy w tej recenzji pominięto coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą wiedzieć, że fani japońskiej animacji – do licha, fani wszystkich animacji – w zasadzie zgadzają się, że jest to najsmutniejsza kreskówka wszechczasów, potencjalnie traumatyczne przeżycie podczas oglądania. Dwoje współczujących dzieci choruje i powoli umiera (a ich matka jest potwornie ranna przed własną śmiercią), a jedynym balsamem jest to, że duchy dzieci przeżywają delikatne spotkanie w życiu po śmierci. Jest bicie, bombardowanie z powietrza i strzelanina, pokazywane są inne ciała, zarówno żołnierzy, jak i cywilów. Większe problemy II wojny światowej (np. dlaczego Amerykanie mogą spalać japońskich mieszkańców wsi) nigdy nie są omawiane. Kilka drobnych szczegółów fabuły najlepiej zrozumie znajomość japońskich zwyczajów i kultury (zwłaszcza pogrzeby!).

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Dorosły Napisane przez blufox227 14 lipca 2020 r. wiek 13+

Tak więc większość recenzji, które tutaj przeczytałem, była dość pozytywna:
czyli świetny film wojenny! miłe duchowe wiadomości! słodkie dzieci! itp
Pozwól mi tylko dostać moje dwa centy... Zgłoś tę recenzję Dorosły Napisane przez whiskeytango 29 września 2011 wiek 10+

To wcale nie jest wesoły film. Ale jest to coś, co dzieci absolutnie muszą zobaczyć. Piękno Grave of the Fireflies polega na tym, że sprowadza do domu ludzkie koszty... Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko .

Nastolatek, 16 lat Napisane przez Samuraja 2.0 6 maja 2011 wiek 8+

Smutny, graficzny film familijny.

Trzymaj obok siebie pudełko z chusteczkami. Prawdopodobnie ten film doprowadzi cię do łez. Obejmuje śmierć i bombardowania, a oba są głównymi wyrywaczami łez. T... Kontynuuj czytanie Zgłoś tę recenzję Dziecko, 12 lat 25 listopada 2014 wiek 15+

szarpiąc łzami

to niezwykle mocna historia, która prawie na pewno sprawi, że każdy w każdym wieku będzie płakać. zdecydowanie powinieneś to obejrzeć. Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko 60 recenzji dla dzieci .

Jaka jest historia?

We wrześniu 1945 roku na japońskim dworcu kolejowym umiera obdarty, zagłodzony, bezdomny młodzieniec, ledwo zauważony przez ekipę sprzątającą przygotowującą się do zwycięskich sił amerykańskich z II wojny światowej. Duch chłopca jednoczy się z małą dziewczynką, aw retrospekcji dowiadujemy się, że są to brat Seita i jego mała siostra Setsuko. Ponieważ ojciec Seity służy w japońskiej marynarce wojennej, a ich matka choruje, Seita spędza większość czasu z miłością opiekując się Setsuko. Kiedy amerykańskie bombardowanie niszczy ich dom i zabija matkę, dwójka dzieci wprowadza się do niechcianej ciotki, Seito ukrywa straszną prawdę przed Setsuko najlepiej jak potrafi. Nie mogąc tolerować obelg ciotki, Seita odchodzi z Setsuko, aby mieszkać samotnie w nieużywanym schronie przeciwbombowym, łapiąc świetliki dla oświetlenia i kradnąc jedzenie. Ale niedożywienie i choroba rujnują zdrowie Setsuko. Gdy Japonia poddaje się, Setsuko umiera, a załamany Seita (zrezygnowany, że jego ojciec również prawdopodobnie nie żyje) kremuje swoją młodszą siostrę na krótko przed swoim końcem.

film o Króliku Bugsu/biegaczu drogowym

Czy to jest dobre?

Nawet widzący to wszystko krytycy, tacy jak Roger Ebert, przyznają, że wzruszający i pamiętny film – oparty na rzeczywistych wydarzeniach – poruszył ich do łez. Choć autor powieści z 1967 roku, który stracił młodszą siostrę w czasie wojny, najwyraźniej żył później, by pisać o tym ze smutkiem, z tego materiału czerpie się tragiczne wrażenie bycia świadkiem historii, która pochodzi bezpośrednio od bezdźwięcznych, niezliczonych nienazwanych, nieznanych dzieci ofiar wojny i przemocy rządowej, niekoniecznie podczas II wojny światowej, ale wszędzie.

Piękna wizualnie, ale realistyczna animacja nie oferuje bohaterskich bohaterów fantasy, żadnych pomocników mówiących zwierząt, a jedynie zwykły komfort (właściwie zupełnie nowy poziom wzruszenia sam w sobie), gdy zmarły brat i siostra spotykają się ponownie jako duchy. Są o wiele bardziej brutalne filmy o II wojnie światowej – i anime – ale nie wymaga to graficznego rozlewu krwi, aby mieć niszczycielski wpływ, i należy je oglądać z taką samą ostrożnością, jaką niektórzy rodzice mogą zarezerwować dla Lista Schindlera .

Porozmawiaj ze swoimi dziećmi o ...

Rodziny mogą opowiedzieć o tym, jak bohaterowie reagują na walkę w czasie wojny. Co mogłeś zrobić na miejscu Seity?
Dlaczego Seita podejmuje tragiczną decyzję, by spróbować żyć z Setsuko na własną rękę?
Czy ta historia byłaby równie wzruszająca, gdyby została opowiedziana za pomocą akcji na żywo, a nie animacji? A gdyby postacie były dorosłymi, a nie dziećmi?