Recenzje Filmów

Zabójstwo Jessego Jamesa przez tchórzliwego Roberta Forda

2024

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 16+ (ja) Pitt występuje w pięknym, ale brutalnym westernie.

R
2007
152 minuty

Zapisać Oceń film Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

wiek 15+ Na podstawie

Dzieci mówią

wiek 13+ Na podstawie 8 recenzji Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

Czy w tej recenzji pominięto coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą wiedzieć, że ten brutalny, dojrzały western autorstwa Brada Pitta może przyciągać nastolatków. Przed tytułowym wydarzeniem widzowie widzą krwawiące rany i sączące głowy, kłótnie kończące się strzelaninami, walkami na pięści i wrogimi zapasami oraz intensywny napad na pociąg. Możesz także spodziewać się jakiegoś języka (s--t, „dziobak”, „suka” itp.), insynuacji seksualnych, palenia papierosów i picia mocnego alkoholu (oba te ostatnie pasują do filmu „Dziki Zachód” z lat 80. XIX wieku). oprawa).

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Rodzic 2-latka Napisane przez gerbowskiego 12 grudnia 2012 wiek 15+

Ten film jest długi i powolny, ale w końcu okazuje się dość mocny. Ci, którzy mają cierpliwość, aby to przejechać, zostaną nagrodzeni za swoją pracę... Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko .

Nastolatek, 15 lat Napisane przez IRSPistol 12 kwietnia 2021 wiek 13+ Zgłoś tę recenzję Dziecko, 12 lat 5 sierpnia 2012 wiek 13+

Zabawa z historią

Ten film jest całkiem niezły, zabawny i pokazuje trochę historii. Przemoc w tym filmie nie jest bardzo zła, choć trochę krwawa. Są odniesienia do zobaczenia... Kontynuuj czytanie Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko 8 recenzji dla dzieci .

Jaka jest historia?

Na przemian brutalne i liryczne ZABÓJSTWO JESSE JAMESA PRZEZ Tchórza Roberta Forda kontempluje fenomen celebrytów z różnych perspektyw. Rozpoczyna się pierwszym spotkaniem Jessego Jamesa (Brad Pitt) i jego ostatecznego zabójcy, Boba Forda (Casey Affleck), śledzi dziwne i niespokojne rytmy ich związku. W czasie tego brzemiennego w skutki spotkania 34-letni Jesse i jego starszy brat James (Sam Shepard) planują ostatni napad na pociąg Jamesa Gangu. Bob, zaledwie 19 lat, prosi o zostanie „pomocnikiem”, ale zostaje odrzucony przez Franka i prawie ignorowany przez Jessego. Narrator filmu (Hugh Ross) informuje nas, że jedynym powodem, dla którego gang jest trochę szczupły, jest to, że pierwotni członkowie nie żyją lub są w więzieniu. Wciąż wierząc w powieści Jamesa Ganga, które czytał od dzieciństwa, Bob dołącza do swojego nieco mniej zakochanego brata Charliego (Sam Rockwell), w końcu wkraczając w historię Jessego, aż wydaje się niezaprzeczalny, a nawet nieunikniony.

Czy to jest dobre?

Zdjęcia Rogera Deakinsa są przejmująco piękne, na przemian rozmyte i precyzyjne, kolory jesienne, cienie długie i sugestywne. Na podstawie powieści Rona Hansena z 1997 roku,Zamachsugeruje, że sława Jessego, nawet bardziej niż jego zbrodnie czy jego brutalna natura, prowadzi do jego strasznego końca. Wizualizacje tworzą środowisko, które odzwierciedla wewnętrzne życie zarówno Jessego, jak i Boba, które nie są w stanie wstrząsnąć drugim. „Nie mogę tego rozgryźć”, mówi Jesse, „Chcesz być taki jak ja lubbyćmnie?' Jesse ma trudności z rezygnacją z nocnej jazdy i popada w coraz większą paranoję. Kiedy przenosi swoje dzieci i żonę, Zee (Mary-Louise Parker), do domku w Missouri, czuje się niespokojny, od czasu do czasu jeżdżąc, by zamordować byłych członków gangu. Te wizyty zamieniają się w poetyckie winiety, kamera zamyka się na twarzach mężczyzn, którzy przewidują swój los, podczas gdy Jesse pozostaje niepokojąco spokojny i zdecydowany.

W końcu lądując na progu Boba i Charliego, Jesse wygląda na prawie zrezygnowanego, gdy słyszy, jak Bob wymienia „wiele sposobów, w jakie ty i ja się pokrywamy i tak dalej” (mają ten sam wzrost, niebieskie oczy, liczbę braci itp.). Ale obsesja Boba nigdy nie jest wybuchowa; raczej film przyjmuje melancholijny ton, zbliżając się do momentu, w którym Jesse zasadniczo zaprosi swojego „pomocnika”, aby wyciągnął go z nieszczęścia, odwracając się plecami, aby Bob mógł wycelować nowy niklowany pistolet, który dał mu Jesse. Następnie Bob i Charlie wyruszają w trasę, wykonując i powtarzając zabójstwo na scenie setki razy (nieco denerwujące jest to, że Charlie gra Jessego i „umiera” wielokrotnie z ręki swojego brata). Chociaż Bob tęskni za uwielbieniem, jakie czuł dla swojej ofiary, zamiast tego jest znieważany, proto-tabloidowa postać, która jest wyszydzana i nienawidzona. Chociaż film traci rodzaj pulsującej energii, gdy Jesse nie żyje, częściowo o to chodzi: życie Boba również kończy się w momencie, gdy próbuje przejąć nad nim kontrolę. Zatraca się w celebrycie – idei i człowieku – którego tak pożąda.

Porozmawiaj ze swoimi dziećmi o ...

Rodziny mogą mówić o trwałym uroku „złych chłopców”. Dlaczego społeczeństwo i media mają tendencję do gloryfikowania banitów, takich jak Jesse James? Jak myślisz, w jaki sposób sposób, w jaki ludzie tacy jak James są przedstawiani w filmach i programach telewizyjnych, różni się od tego, jak byli w prawdziwym życiu? Jak film interpretuje (i komplikuje) definicję „bohatera”?