Recenzje Filmów

Sam w ciemności

2024

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 18+ (ja) Głupi horror oparty na grze na Atari.

R
2005
95 minut

Zapisać Oceń film Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

wiek 15+ Na podstawie

Dzieci mówią

wiek 14+ Na podstawie 7 recenzji Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

duma i uprzedzenia oraz przewodnik dla rodziców zombie

Czy w tej recenzji pominięto coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą wiedzieć, że jest to horror z ciągłą, intensywną, graficzną przemocą. Wiele postaci zostaje zabitych na wiele różnych kreatywnych sposobów, wliczając w to przebicie. Są potwory i inne makabryczne obrazy. Postacie używają mocnego języka, a sytuacja seksualna jest umiarkowanie wyraźna.

gdzie dzikie rzeczy są dzieciakiem

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Dorosły Ze scenariuszem MovieLover4Lyfe 29 października 2010 wiek 17+ Łał! Ten film bez wątpienia nie jest dla dzieci, ale nie rozumiem też, dlaczego dorośli mieliby na niego tracić czas. Pomiń to! Zgłoś tę recenzję Dorosły Ze scenariuszem HughHarpera 18 czerwca 2009 wiek 12+

to było do dupy. Za każdym razem, gdy słyszę o tym filmie, umieram trochę bardziej. dziękuję, Common Sense Media, właśnie mnie wykończyłeś Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko .

Dziecko, 12 lat 12 czerwca 2020 r. wiek 14+

zły

źle i tyle Zgłoś tę recenzję Dziecko, 8 lat 18 lipca 2012 wiek 18+

zły.

zły. Zgłoś tę recenzję

Dodaj swoją ocenęWidzieć wszystko 7 recenzji dla dzieci .

karta zgonu odwrócona

Jaka jest historia?

Dziecko ucieka z sierocińca, gdy naukowiec zabiera wiele innych dzieci na eksperymenty medyczne – dla przyszłości gatunku, głosi naukowiec. Wiele lat później to zbiegłe dziecko, Edward Carnby (Christian Slater), jest detektywem, który bada zjawiska nadprzyrodzone i paranormalne. Został przydzielony do zbadania tajemnic Abskani, starożytnego plemienia, którego kult demonicznych sił dał im niesamowitą moc. Abskani wydają się być gotowi do powrotu, by przejąć władzę nad światem, Carnby musi zwrócić się do jedynej osoby, która ma wiedzę, by ich powstrzymać — swojej byłej dziewczyny, archeolog Aline Cedrac (Tara Reid).

Czy to jest dobre?

W AONE IN THE DARK jest coś znacznie bardziej przerażającego niż potwory CGI, których brak pozornej wagi sprawia, że wydają się tak groźne, jak unoszący się balon Clifforda w paradzie Macy'ego. Przerażające jest założenie: jest oparty na grze komputerowej Atari. Owszem, gry wideo mogą mieć złowrogą atmosferę i nieustępliwych złych ludzi, ale rzadko zapewniają wiele dialogów, postaci lub fabuły. Wiesz, te rzeczy w filmach, które rekompensują brak joysticka, który umożliwia graczowi wysadzanie rzeczy. Jest kilka dobrych „buu!” niespodzianek, kilka fajnych ruchów walki i trochę obrzydliwych efektów wizualnych, ale wciąż gubią się one pod kartonowymi dialogami, pulsującym basem akompaniamentem zarówno w scenie seksu, jak i strzelaninie, a brak tego, na co często patrzymy bo w filmach - co to jest znowu? O tak, aktorstwo.

Jeśli prawie na chwilę o tym zapomniałem, to dlatego, że wszyscy w filmie też o tym zapomnieli. Slater wydaje się po prostu zakłopotany, zrozumiały w tych okolicznościach. I jeśli nasze oczekiwania wobec Tary Reid są niskie, co też jest zrozumiałe w tych okolicznościach, to nadal nie do końca udaje jej się im sprostać. Piksele w potworach CGI dają bardziej wiarygodną wydajność niż ona. Niedorzecznie rzucona na archeologa, z włosami ściągniętymi do tyłu i okularami z drogerią w czarnej oprawie na nosie, wygłasza swoje kwestie, jakby wzywała do kolejnej rundy Mai Tais dla domu. I wydaje się, że nikt jej nie wyjaśnił, że w języku angielskim pytanie jest zwykle wyrażane z rosnącą fleksją.