Recenzje Filmów

Akt zabijania

2024

Zdrowy rozsądek mówi

wiek 14+ (ja) Indonezyjska dokumentacja ludobójstwa symulowała przemoc, język.

NR
2014
117 minut

Zapisać Oceń film Dzielić Obejrzyj lub kup

Rodzice mówią

Brak recenzjiDodaj swoją ocenę

Dzieci mówią

Brak recenzjiDodaj swoją ocenę Zdobądź to teraz

Wyszukiwanie opcji przesyłania strumieniowego i zakupu...

Common Sense to organizacja non-profit. Twój zakup pomaga nam pozostać niezależnym i wolnym od reklam.

Czy w tej recenzji pominięto coś na temat różnorodności?

Badania pokazują związek między zdrową samooceną dzieci a pozytywną, różnorodną reprezentacją w książkach, programach telewizyjnych i filmach. Chcesz pomóc nam im pomóc?

Co rodzice powinni wiedzieć

Rodzice muszą to wiedziećAkt zabijaniajest dokumentem o indonezyjskich masowych zabójstwach w latach 1965-66 i zawiera graficzne opisy i odtworzenia niektórych brutalności, które miały miejsce. Dokument koncentruje się wokół byłego przywódcy szwadronów śmierci Anwara Kongo oraz byłego gangstera i przywódcy paramilitarnego Hermana Koto. Ani nie okazuj wyrzutów sumienia za popełnienie masowych morderstw i nie mów chełpliwie o zabijaniu dla pieniędzy. Kongo i Koto przyjmują zaproszenie filmowców, aby odtworzyć ich zabójstwa w stylu scen z różnych gatunków filmowych. Te morderstwa są odtwarzane przy użyciu różnych scenografii, rekwizytów, kostiumów i makijażu, który czasami jest krwawy i krwawy. Wykorzystując protetyczne efekty specjalne, uczestnicy udają, że biją i duszą ludzi. Istnieje również inscenizowane podcinanie gardła i dekapitacja za pomocą protez i sztucznej krwi. Uczestnicy opowiadają historie o kobiecie uprawiającej seks oralny z wieloma mężczyznami i robią seksistowskie komentarze na temat wyglądu kobiet zarówno na twarzach, jak i za plecami. Używa się również obraźliwego języka seksualnego, takiego jak „kurwa” i „p---y” wraz z „f--k” i „s--t”. Palenie papierosów jest charakterystyczne przez cały czas, a dorośli piją alkohol z umiarem na spotkaniach towarzyskich. Kongo nawiązuje do upijania się, palenia marihuany i zażywania ecstasy. Bezduszny sposób, w jaki rozmówcy omawiają i odtwarzają swoje zabójstwa, sprawiają, że jest to trudny do obejrzenia – zwłaszcza dla młodszych nastolatków – ponury okres w historii Indonezji. Film dokumentalny jest kontynuacją tego filmu zatytułowanyWygląd ciszy.

Bądź na bieżąco z nowymi recenzjami.

Otrzymuj pełne recenzje, oceny i porady dostarczane co tydzień do swojej skrzynki odbiorczej. Subskrybuj

Opinie użytkowników

Rodzice mówią
Dzieci mówią

Nie ma jeszcze żadnych recenzji. Bądź pierwszą osobą, która oceni ten tytuł.

Dodaj swoją ocenę

Nie ma jeszcze żadnych recenzji. Bądź pierwszą osobą, która oceni ten tytuł.

Dodaj swoją ocenę

Jaka jest historia?

AKT ZABIJANIA to dokument o masowych zabójstwach w Indonezji podczas wojskowego zamachu stanu w latach 60. XX wieku. Dokument zawiera wywiady z byłymi przywódcami szwadronów śmierci i obecnymi paramilitarnymi figurantami o ludziach, których zabili, jak to zrobili i jaki ma na nich wpływ.

Czy to jest dobre?

Ten film, który nieustannie zaciera granicę między faktem a fikcją, zdobył uznanie krytyków i nominację do Oscara lub ponurą opowieść o mrocznym epizodzie z historii Indonezji. Zasadniczo proces o zbrodnie wojenne w odwrotnej kolejności,Akt zabijania”Decyzja o udostępnieniu zatwardziałym masowym mordercom platformy do odtworzenia swoich zabójstw prawdopodobnie podzieli widzów w zależności od tego, czy uznają te stylizowane „sceny” za przekonujące, czy bezcelowe.

Jej centralne postaci, Anwar Congo i Herman Koto, ucieleśniają banalność zła, gdy wielokrotnie dyskutują o tych samych okropnych czynach. Może to komentarz reżyserów o tym, że coś przestaje szokować, jeśli jesteśmy wystarczająco wystawieni na to, ale jako spektakl filmowy tworzy dokument, który czasami wzbudza zainteresowanie, ale często jest dość nużący. Widzowie sami zdecydują, czy jego punkt kulminacyjny jest odkrywczy, czy tylko kolejną scenograficzną scenografią w filmie, który wydaje się być zadowolony z istnienia w momencie tworzonego spektaklu.

Porozmawiaj ze swoimi dziećmi o ...

Rodziny mogą rozmawiać o przemocy wAkt zabijania. Czy zaskoczyło Cię, że rozmówcy nie żałowali zabicia tak wielu osób? Jak się wtedy czułeś? Czy odtworzenie przemocy było mniej brutalne, niż gdyby prawdziwe okrucieństwa były pokazane na ekranie?
Omów niektóre języki użyte w filmie dokumentalnym. Jak rozmówcy opowiadają o swoich ofiarach? Czy wydają się skruszeni?
Co wiedziałeś o tym okresie historii? Chcesz wiedzieć więcej? Jak myślisz, dlaczego niektóre wydarzenia historyczne są lepiej znane niż inne?
Omów, co filmowcy próbowali zrobić, używając gatunków filmowych, profesjonalnych scenografii, rekwizytów i technik charakteryzacji w dokumencie. Jak te techniki wypadły w porównaniu z innymi dokumentami, które mogłeś zobaczyć?